فهرست مطالب نحوه درمان دیسک کمر با فیزیوتراپی :
آناتومی دیسک کمر
آناتومی دیسک کمر چگونه است؟
دیسک‌های کمر یا دیسک‌های فقرات کمری (intervertebral discs) اجزای مهمی از ستون فقرات هستند. آنها در بین هر دو استخوان فقرات قرار گرفته و وظیفه حمایت ، جذب فشار و ایجاد انعطاف را بر عهده دارند. ستون فقرات بدن انسان متشکل از ۲۴ استخوان مجزا به نام مهره است که در حالت ایستاده به شکل عمودی روی هم قرار گرفته اند. این مهره ها کانالی را ایجاد کرده اند که وظیفه محافظت از نخاع (شریان عصبی اصلی بدن) را بر عهده دارد. ستون فقرات کمری متشکل از پنج مهره کوچک که از انتهای ستون فقرات شروع و تا دنبالچه ادامه می یابد. دیسک های بین مهره ای کمر بالشتک های ژله ای شکل هستند که توسط صفحات فیبری مهره های فوقانی و تحتانی در جای خود محکم می شوند. مرکز ژل مانند هر دیسک ، به نام هسته پالپوزوس ، که توسط حلقه فیبروزوس (لایه سخت از غضروف فیبرو) شبیه به لاستیک خودرو ، احاطه شده است.
در این بخش به آناتومی دیسک کمر و ساختار آن خواهیم پرداخت :
ساختار دیسک کمر
دیسک کمر به طور کلی از دو بخش تشکیل شده است :
- نواحی خارجی (Outer Region) یا آنولوس فیبروزوس :
این بخش از دیسک کمر قسمت بیرونی آن است و شامل چندین لایه مانند حلقه‌هایی است که به هم تنیده شده‌اند. این حلقه‌ها از بافت غضروفی قوی تشکیل شده‌اند که به آنولوس فیبروزوس (Annulus Fibrosus) معروف است. لایه‌های آنولوس فیبروزوس در جهت‌های مختلف قرار دارند و بافت کشسانی قوی و انعطاف پذیری به دیسک کمر می‌بخشند. - نواحی داخلی (Inner Region) یا نواکلوس پالپوس :
این بخش از دیسک کمر قسمت مرکزی آن است و شامل ماده ژلاتینی و ضربه‌گیر (Shock Absorber) است که به نواکلوس پالپوس (Nucleus Pulposus) معروف است. نواکلوس پالپوس بخشی نرم و ژلاتینی است و وظیفه جذب فشار و تخمین فشار به طور یکنواخت بر روی ستون فقرات را بر عهده دارد.
- نواحی خارجی (Outer Region) یا آنولوس فیبروزوس :
عملکرد دیسک کمر
عملکرد دیسک کمر بر اساس ساختار آن بسیار حائز اهمیت است. دیسک کمر نقش مهمی در حفظ استحکام ستون فقرات ، توزیع فشار بین استخوان‌های فقرات و ایجاد انعطاف پذیری و جابجایی بین قسمت‌های مختلف ستون فقرات دارد. بافت غضروفی قوی آنولوس فیبروزوس و ماده ژلاتینی نواکلوس پالپوس این امکان را فراهم می‌کنند که دیسک کمر تحت فشارهای مختلف وقتی که ما حرکت میکنیم ، تغییر شکل دهد و به طور خودکار به شکل اصلی خود بازگردد.
وظیفه دیسک های بین مهره ای در کمر چیست؟
دیسک ها یکی اجزای متراکم مفصلی هستند که می توان وظیفه آنها را در موارد ذیل خلاصه کرد :
- تحمل وزن بالاتنه
- جذب ، خنثی سازی و انتشار نیروها و ضربات در حین حرکت
- به هم پیوستگی مهره بالایی به پایینی
- گسترش راهروی گذر اعصاب (فورامن)
ملاحظات :
نوروفورامن فضاهای نورو فورامینال در دو طرف سطح دیسک می باشد که به ریشه های عصبی اجازه داده تا از کانال نخاعی خارج شده و از ستون مهره ها عبور کنند.
تعریف دیسک کمر
بیرون زدگی دیسک کمر چیست؟
عارضه بیرون زدگی دیسک کمر یکی از مشکلات شایع در ناحیه کمر است که میتواند منجر به درد و عوارض دیگری شود. افتادگی دیسک ، فتق دیسک ، لیز خوردن دیسک واژگانی هستند که اغلب به عنوان دیسک لیز خورده بکار می روند. دیسک ها در واقع کمک فنرهای بدن هستند که ضربه های بین مهره های ستون فقرات را مدیریت می کند.
بیرون زدگی دیسک کمر چگونه رخ می دهد؟
بیرون زدگی دیسک کمر ، وضعیتی است که هنگامی که دیسک کمر در ناحیه میان استخوان‌های فقرات بیش از حد فشرده یا آسیب می‌بیند ، محتوای نواکلوس پالپوس (نواکلئوس پالپوز) که ماده ژلاتینی داخلی دیسک است ، از آنولوس فیبروزوس (آنولوس فیبروزوس)، لایه خارجی دیسک بیرون زده و به فضای اطرافی منتقل میشود.
دیسک ها مثل بالشتک های لاستیکی هستند که بین مهره ها قرار دارند. وقتی این بالشتک ها در اثر کشش شدید یا ضربه های مهلک دچار خستگی ، انحطاط یا پارگی شوند برآمدگی کوچک داخل این هسته می تواند ریشه عصبی را تحریک کرده و تحت فشار قرار دهد و این موضوع باعث ایجاد سوزش یا درد شود که ممکن است به ران پا یا پایین ساق هم ادامه یابد.
زمانی که این ماده ژلاتینی از محدوده خود بیرون بزند شخص اصطلاحاً دچار بیرون زدگی دیسک می شود. در بیرون زدگی دیسک ، معمولاً باعث تحریک عصب و در نهایت موجب بی حسی و گزگز در پاها میشود. اختلال در تعادل ، درد ناگهانی کمر ، گزگز و بی حسی پاها از شایع ترین علائم بیرون زدگی دیسک کمر می باشد.
این اختلال کمر ، میتواند به باسن و پاها کشیده شود و در موارد شدید به بی اختیاری ادرار و بی اختیاری مدفوع منجر شود. افتادگی دیسک انواع و شدت های مختلفی دارد که در بخش های دیگر این مطلب به آن می پردازیم اما نگران نباشید زیرا دیسک کمر شما نمی تواند به این راحتی دچار لغزش شود.
دیسک کمر در چه سنی بروز می کند؟
دیسک کمر بیماری بسیار شایعی است. بیش از ۵۵ درصد افراد بالای ۶۰ سال به دیسک کمر مبتلا شده و بسیاری از این افراد هیچ نشانه و علائم قابل توجهی را بروز نداده و افراد مبتلا در بیشتر موارد ، به درمان هایی که شامل فیزیوتراپی است پاسخ مثبت داده و درمان می شوند و عده ای قلیلی هستند که متاسفانه کاندیدای جراحی می شوند.
علائم دیسک کمر
نشانه ها و علائم دیسک کمر کدامند؟
در اغلب افراد ، فتق دیسک کمر با علامت های کمی همراه است که متاسفانه به عنوان خستگی کمر تعبیر شده و در اثر بی توجهی طولانی مدت و عدم رسیدگی و درمان ، این دردها مزمن می گردد.
به صورت عمومی علائم دیسک کمر یا افتادگی دیسک ممکن است یک یا چند مورد ذیل باشد :
- درد موضعی در قسمت کمر و پشت
- کمر درد حاد و در پی آن ترس از تحرک
- دردهایی در پا و سیاتیک
- گرفتگی عضله و درد سیاتیک
- احساس جابجایی لگن و پشت
- بی حسی و سوزن سوزن شدن در کف پا
- ضعف در پاها و در ساق پا
دردها بیشتر در موارد زیر ممکن است تشدید شوند :
- خم شدن
- بلند شدن
- نشستن
- بلند کردن اشیاء
- هنگام سرفه و عطسه
ملاحظات :
دردها اغلب در شرایط زیر تسکین می یابند :
- هنگام دراز کشیدن کاهش می یابد ، به ویژه در سمت غیر دردناک.
- کمردرد و پا درد در هنگام صبح و بعد از استراحت شبانه کاهش می یابد.
عوامل بروز دیسک کمر
ریسک های ابتلا به دیسک کمر کدامند؟
حالا بیایید به بررسی ریسک های مرتبط با ابتلا به دیسک لغزشی در کمر بپردازیم. شناخت این ریسک ها به شما کمک میکند تا اقدامات پیشگیرانه ای را انجام داده و احتمال ابتلا به این بیماری را کاهش داده و ستون فقرات و کمر خود را سالم حفظ کنید.
- افزایش سن
با پیشروی سن ، ریسک ابتلا به بیرون زدگی دیسک افزایش می‌یابد. دیسک های درون ستون فقرات و کمر ما با گذشت زمان ، آب خود را از دست می‌دهند و انعطاف کمتری از خود نشان می دهند که این امر باعث افزایش خطر آسیب به آنها میشود. افراد میانسال و سالمندان به طور خاص در معرض خطر ابتلا به بیرون زدگی دیسک کمر هستند. - سبک زندگی نشسته
زندگی نشسته یا (پشت میز نشینی) ریسک بزرگی در افزایش احتمال به ابتلا به بیرون زدگی دیسک است. نشستن طولانی یا عدم فعالیت بدنی به مرور زمان عضلاتی که کمر را پشتیبانی می‌کنند را ضعیف و باعث آسیب پذیری بیشتر آن میشود. ورزش منظم و رعایت قوانین درست نشستن میتواند به کاهش این ریسک کمک کند. - انجام حرکات تکراری و بلند کردن اشیاء سنگین
انجام حرکات تکراری یا بلند نمودن اشیاء سنگین به صورت بی پروا یا با پوزیشن نادرست میتواند فشار زیادی روی کمر وارد کند. این فشار میتواند منجر به تخریب دیسک ها شده و خطر بیرون زدگی دیسک را افزایش دهد. حفظ مکانیک صحیح بدن و استفاده از تکنیک های مناسب برای بلند کردن میتواند این ریسک را به حداقل برساند. - افزایش وزن
بالا رفتن وزن باعث افزایش فشار بر کمر شده و احتمال ابتلا به دیسک کمر را افزایش می‌دهد. حفظ وزن مناسب از طریق رژیم غذایی متعادل و انجام منظم ورزش میتواند این ریسک را کاهش دهد. - ژنتیک
ژنتیک همچنین میتواند نقش بسیار مهمی در افزایش ریسک ابتلا به عارضه بیرون زدگی دیسک داشته باشد. برخی افراد ممکن است به صورت ژنتیکی از دیسک های ضعیف یا اصطلاحاً آسیب پذیر (خودکار تخریب شونده) برخوردار باشند که باعث افزایش آسیب پذیری آنها میشود. اگر در خانواده افرادی وجود دارند که در ناحیه دیسک های ستون فقرات خود دچار ضعف هستند زنگ خطری است برای شما و این در حالی است که نمی‌توانید ژن های خود را تغییر دهید پس آگاهی از این عامل ریسک میتواند به شما در اتخاذ اقدامات پیشگیرانه کمک کند. - سیگار کشیدن
کشیدن سیگار و عدم رعایت بهداشت فردی یکی از عوامل مرتبط به ابتلا به دیسک کمر می باشد. مواد شیمیایی موجود در دود سیگار می‌توانند جریان مواد مغذی به دیسک ها را مختل کرده و آنها را به تخریب و بیرون زدگی (لغزش) حساس‌تر کنند. ترک سیگار میتواند این ریسک را به طرز چشمگیری کاهش دهد.
عوامل دیگری که ممکن است خطر ابتلا به دیسک کمر را افزایش دهند عبارتند از :
- مشاغل پر خطر
افرادی که دارای مشاغلی هستند که با جابجایی اجسام سنگین مرتبط می باشد بسیار در معرض خطر هستند. - سوانح ورزشی
قرارگیری در فشار مسابقات ورزشی هم می تواند خصوصاً در ورزشکاران رشته های وزنه برداری ، ریسک ابتلا به این اختلال را به طور فزاینده ای افزایش دهد. - سوانح رانندگی
قرارگیری در سانحه ، تصادف یا آسیب و ضربه به کمر هم می تواند علت این بیماری باشد.
علت ابتلا به دیسک کمر
علت دیسک کمر چیست؟
به صورت کلی ، دیسک کمر ، فتق دیسک یا افتادگی دیسک در حالتی رخ می دهد که پیش از این در دیواره فیبری دیسک شکست یا ضعفی وجود داشته باشد ، که فقط نیاز به فشار کمی بر روی ستون فقرات برای ایجاد افتادگی دارد به طور مثال :
- بلند کردن یک جسم سنگین به روشی نادرست
- آسیب مستقیم مانند سقوط یا تصادف
- خم شدن زیاد از حد به جلو
نحوه تشخیص دیسک کمر
نحوه ارزیابی اولیه دیسک کمر چگونه است؟
هم پزشکان و هم فیزیوتراپیست ها قادر به ارزیابی و تشخیص افتادگی دیسک هستند.
پس از بررسی در مورد پرونده پزشکی و مطالعه در خصوص نوع شغل و سبک زندگی درمانجو و سپس ارزیابی فیزیکی افراد بسته به علائم ممکن است لازم باشد جهت تصویربرداری ام آر آی (MRI) مراجعه نمایند. در صورت نیاز فیزیوتراپیست شما این موضوع را به طور کامل با شما در میان خواهد گذاشت.
ارزیابی های فیزیکی تشخیص دیسک کمر
این ارزیابی ها شامل تعدادی از تست های ذیل می باشد :
- تغییر در میزان قدرت پاها
- حس لامسه کف پا
- انواع رفلکس ها
- جریان خون
- انعطاف پذیری در کمر و پاها
- طریقه گام برداشتن (راه رفتن شما)
ملاحظات :
پزشک شما همچنین ممکن است فشار آرامی به کمر وارد کرده و به دنبال نقاط ماشه ای یا غدد متورم بگردد.
سوالات تشخیصی دیسک کمر
همچنین برای درک بیشتر در مورد علائم دیسک کمر و هرگونه آسیب که ممکن است به کمر شما وارد شده باشد سوالاتی می پرسند که این سوالات ممکن است شامل موارد زیر باشد :
- درد کمر شما از چه زمانی شروع شد؟
- کمر درد چه زمانی رخ می دهد؟ کدام فعالیت باعث کمر درد شما می شود؟
- آیا درد کمر پیوسته است یا در مواقعی قطع می شود؟
- آیا برخی فعالیت ها باعث تشدید درد کمر می شوند؟
- آیا در گذشته نیز کمر درد داشته اید؟
- آیا تا به حال برای درد کمر تحت درمان قرار گرفته اید؟
- آیا در پاهای خود ضعف ، گزگز یا بی حسی دارید؟
- آیا احساس سوزن سوزن شدن را در کف پاها تجربه کرده اید؟
- آیا در مهارت های حرکتی و راه رفتن مشکل دارید؟
- آیا از دست دادن تعادل یا سایر مشکلات هماهنگی در بدن را دارید؟
- آیا تا به حال تصادف کرده اید یا از ناحیه کمر آسیب دیده اید؟
آیا دردی که دارید بخاطر دیسک کمر یا فتق دیسک است یا علت دیگری دارد؟
شاید برای شما هم سوال پیش آمده باشد که کمر دردی که دارید چقدر جدی است؟
آیا بخاطر دیسک کمر یا فتق دیسک است یا علت دیگری دارد؟
باید کمر درد را جدی بگیرید یا خیر ؟
تست زیر یکی از ساده ترین تست های چک کردن ستون فقرات می باشد . بهتر است از یک نفر برای بالا آوردن پاها کمک بگیرید.
اگر در زاویه بین ۳۰تا ۷۵ درجه احساس درد داشتید با احتمال زیاد مشکلات ستون فقرات دارید و باید توسط متخصص بررسی بیشتری صورت بگیرد یا درمان فیزیوتراپی را شروع کنید.
این روش تشخیص اولیه را به ما می دهد و ما به مشکلات ستون فقرات شک میکنیم. برای تشخیص قطعی حتما به پزشک مراجعه کنید.
نحوه تشخیص تخصصی دیسک کمر
ارزیابی تخصصی دیسک کمر چگونه است؟
پزشک ممکن است آزمایش تشخیصی را برای کمک به تایید بیرون زدگی دیسک کمر یا افتادگی دیسک تجویز نماید.
این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد :
آزمایشات و گزارشات تشخیصی دیسک کمر
تصویربرداری با اشعه ایکس (XRAY)
اشعه ایکس تصاویری از ساختارهای متراکم مانند استخوان ارائه می دهد. اشعه ایکس همترازی استخوان ها را در امتداد کمر شما نشان می دهد. همچنین می تواند تغییرات دژنراتیو را در ستون فقرات کمری را آشکار کند. مانند از دست دادن ارتفاع دیسک
اسکن یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)
اسکن ام آر آی (MRI) تصاویر بهتری از بافت های نرم بدن مانند ماهیچه ها ، دیسک ها ، اعصاب و نخاع نسبت به اشعه ایکس ایجاد می کند. MRI می تواند به تعیین اینکه آیا علائم شما ناشی از آسیب به بافت های نرم است ، مانند برآمدگی یا فتق دیسک ، کمک می کند.
توموگرافی کامپیوتری (CT) سی تی اسکن
سی تی اسکن (CT-SCAN) که نمایش با جزئیات بسیار بیشتر از یک اشعه ایکس ساده است ، می تواند به پزشک کمک کند کانال نخاعی و هر گونه مشکلات اسکلتی را در کمر بهتر ببیند.
تصویربرداری میلوگرام
در این روش تصویربرداری ، رنگ کنتراست به کانال نخاعی تزریق میشود تا نخاع و ریشه‌های عصبی با وضوح بیشتری نمایش داده شوند. سی تی اسکن معمولاً بلافاصله پس از میلوگرام در حالی که رنگ کنتراست هنوز در کانال نخاعی است انجام می شود.
الکترومیوگرافی (EMG)
الکترومیوگرافی تکانه ها یا پالس های الکتریکی عضلات را در حالت استراحت و در حین انقباضات اندازه گیری می کند. مطالعات هدایت عصبی اغلب همراه با EMG انجام می شود تا مشخص شود آیا عصب نخاعی به درستی کار می کند یا خیر.
درمان دیسک کمر
درمان دیسک کمر چگونه انجام می شود؟
یکی از مهمترین اموری که در درمان دردهای دیسک کمر انجام می شود مشاوره سلامت و سبک زندگی است. در مشاوره سلامتی ، تمرکز روی کشف عادات اشتباه است که به طور مثال در اولین بررسی ها ، میزان سرپا ایستادن های طولانی مدت و شغل افراد موشکافی می شود و در نهایت متناسب با شغل ، سن ، جنسیت و عادت های حرکتی نکاتی ارائه می شود که وضعیت های نامناسب ستون فقرات اصلاح و از دردهای مجدد پیشگیری شود.
به صورت عمومی فیزیوتراپیست ها بسیار راحت در مراحل اولیه می توانند کمک کنند که مشکل رفع شود.
بهترین روش درمان دیسک کمر چیست؟
بهترین و موثرترین روش درمان و کاهش درد و التهاب دیسک کمر انجام یک دوره ی منظم فیزیوتراپی میباشد. کاهش درد از طریق الکتروتراپی توسط دستگاه های تنس الکتریکی (الکتروتراپی) ، تابش امواج فراصوت (التراسوند) ، لیزرتراپی و اشعه مادون قرمز می باشد. بعد از کاهش درد ، ورزش های تخصصی که عضلات ستون فقرات را تقویت می کند و فشار را از روی مهره ها و دیسک کم می کند به درمانجو آموزش داده میشود.
آموزش ورزش های تخصصی هر مفصل و انجام منظم آنها از قسمت های مهم درمان فیزیوتراپی بوده که در جهت افزایش قدرت عضلات و توانمندی مفاصل درمانجو کمک شایانی میکند. انجام تمرینات (حس عمقی) گروه دیگری از تمرینات مهم هستند که به همراه ابزارهای مکانوتراپی ، که باید توسط فیزیوتراپیست حین درمان در کلینیک فیزیوتراپی به درمانجویان آموزش داده شود.
بستگی به نوع مشکلات دیسک یا تنگی کانال نخاعی ، نوع حرکات ، تعداد تکرارشان و مدت زمان انجام آن ها متفاوت می باشد.
در چه حالتی دیسک کمر باید جراحی شود؟
در موارد پیشرفته متاسفانه کار از گزگز و بی حسی پا میگذرد و شخص ممکن است دچار بی اختیاری ادرار و بی اختیاری مدفوع شود لذا توصیه می شود که اگر علائم دردهای تیر کشنده در پاها را دارید (که معمولا در آقایان شایع تر می باشد) در مراحل اولیه برای درمان هرچه سریعتر به فیزیوتراپی مراجعه فرمایید چرا که در موارد پیشرفته این عارضه ، بیمار مجبور به انجام جراحی های کمر و ستون فقرات می گردد. همانطور که میدانید متاسفانه اغلب جراحی های کمر موفق نبوده و عوارض بعد از جراحی بسیار آزاردهنده می باشد.
فیزیوتراپی دیسک کمر چند جلسه به طول می انجامد؟
طول برنامه های فیزیوتراپی در مورد دیسک کمر بسیار متفاوت است ، اما به طور کلی بین ۱۰ تا ۱۵ هفته ممکن است به طول بیانجامد. به صورت عادی ، این جلسات بین ۲ تا ۳ بار در هفته برنامه ریزی می گردد.
جراحی دیسک کمر چگونه است؟
جراحی معمولاً برای موارد بسیار حاد گیرافتادگی نخاع در بیماری های مرتبط با افتادگی دیسک و دیسک کمر انجام می شود و به صورت عمومی به واسطه تبعات بسیار بد این عمل در آینده به هیچ عنوان توصیه نمی شود ، مگر اینکه پزشک متخصص تشخیص دهد که ادامه وضع ممکن است به پارگی نخاع بیانجامد.
ممکن است این تشخیص ها شامل موارد ذیل باشد :
- عصب نخاعی توسط فتق دیسک یا استخوان تحت فشار قرار می گیرد (رادیکولوپاتی کمری) ، یا نخاع شما در حال فشرده شدن است ( میلوپاتی اسپوندیلوتیک کمری)
- درمانجویانی که علائم عصبی پیشرونده دارند ، مانند ضعف پاها ، بی حسی ، بی ثباتی در هنگام راه رفتن ، یا زمین خوردن ، احتمال بیشتری دارد که تحت عمل جراحی قرار بگیرند.
« گاهی اوقات در صورت داشتن کمر درد شدید (بدون فشار عصبی) که با درمان غیر جراحی برطرف نشده است ، ممکن است جراحی توصیه شود. با این حال ، برخی از درمانجویان مبتلا به کمردرد شدید کاندید عمل جراحی نخواهند شد. این ممکن است به دلیل ماهیت گسترده مشکلات دیسک ، سایر مشکلات پزشکی ، یا سایر دلایل درد آنها مانند فیبرومیالژیا باشد. در هر حال جراحی کمر یکی از درمان های خطرناک و پر ریسک محسوب می گردد.
روشهای پیشگیری از بروز دیسک کمر
چگونه از ابتلا به دیسک کمر جلوگیری کنیم؟
دیسک کمر مشکلی است که معمولاً به دلیل فشار بیش از حد و تنش در این منطقه ایجاد می شود و ممکن است باعث درد و ناراحتی شدید شود ، اما با انجام تمرینات پیشگیرانه و رعایت چند قانون ساده ، می توانید از ابتلا به این بیماری بسیار دردناک و بازدارنده جلوگیری کنید.
در ادامه چند روش پیشگیری از دیسک کمر را بررسی خواهیم کرد :
- ورزش های مناسب : انجام تمرینات منظم ، افزایش قدرت عضلات کمر و شکم را به همراه دارد که می تواند از بروز دیسک کمر جلوگیری کند. تمرینات منظم ایروبیک ، شامل پیاده روی ، دویدن ، شنا و دوچرخه سواری ، علاوه بر تقویت عضلات ، باعث کاهش وزن نیز می شوند که با کاهش فشار بر روی کمر ، به جلوگیری از بروز دیسک کمر کمک می کند.
- اصلاح وضعیت نشستن : نشستن در یک موقعیت نامناسب باعث فشار بیش از حد بر روی کمر می شود و می تواند باعث ایجاد دیسک کمر شود. اصلاح وضعیت نشستن ، شامل استفاده از یک صندلی مناسب ، تنظیم ارتفاع میز کار و پشتی صندلی ، چسباندن کف پاها به زمین و انجام تمرینات گردن و شانه است.
- حفظ وزن مناسب : افزایش وزن نامتوازن و چاقی باعث افزایش فشار بر روی کمر و افزایش احتمال ابتلا به مشکلات دیسک کمر می شود. حفظ وزن مناسب با تغذیه سالم و ورزش منظم می تواند به کاهش فشار بر روی کمر کمک کند.
- انجام تمرینات انعطاف پذیری : انجام تمرینات انعطاف پذیری ، از جمله انجام یوگا ، باعث افزایش انعطاف پذیری و افزایش میزان جریان خون در منطقه کمر می شود. با انجام تمرینات انعطاف پذیری ، عضلات کمر و شکم افزایش و بهبود یافته و به افزایش ایستایی و حفاظت از کمر در مقابل ضربه های خارجی کمک می کند.
- استفاده از ابزارهای حمایتی : استفاده از ابزارهای حمایتی ، مانند کمربند حمایتی (طبی) نیز می تواند به کمک کمر شما در حفاظت در برابر ضربه های خارجی و کمک به کاهش فشار بر روی کمر کمک کند.
- رعایت انجام حرکات درست : اجتناب از حرکات نامناسب ، مانند خم شدن بدون انعطاف ، بلند کردن اشیاء سنگین به شکل نادرست ، یا بلند کردن اشیاء سنگین در حالی که پاها از هم فاصله دارند ، می تواند به جلوگیری از بروز دیسک کمر و در پی آن دردهای شدید کمک کند.
- رعایت استراحت درست : رعایت استراحت درست ، شامل تغییر موقعیت در حالت نشستن و ایستادن ، استفاده از پیکربندی درست برای خواب و استراحت ، و قرار دادن دستها و پاها در موقعیت صحیح ، می تواند به کمک به جلوگیری از دیسک کمر کمک کند.
در کل ، انجام تمرینات منظم ، اصلاح وضعیت نشستن ، حفظ وزن مناسب ، انجام تمرینات انعطاف پذیری ، استفاده از ابزارهای حمایتی ، رعایت حرکت درست و رعایت استراحت درست ، می تواند به جلوگیری از دیسک کمر کمک کند و به شما کمک کند تا زندگی سالمی را با کمترین درد و ناراحتی تجربه کنید.
پرسش های مرسوم راجع به دیسک کمر
بله ، در بسیاری از موارد ، یک بیرون زدگی دیسک میتواند به تنهایی با زمان و مراقبت های مناسب بهبود یابد. بدن توانایی قابل توجهی در ترمیم بافت های آسیب دیده دارد. با این حال ، مهم است که برای تشخیص درست و راهنمایی درمان مناسب به یک متخصص فیزیوتراپی مراجعه نمایید.
خیر ، همه بیرون زدگی های دیسک علائمی را ایجاد نمی‌کنند. برخی افراد ممکن است مشکلاتی در دیسک داشته باشند اما هیچگونه درد یا ناراحتی نداشته باشند. این ممکن است به عوامل متعددی از جمله مکان و شدت بیرون زدگی یا تخریب ، میزان تحریک عصبی ، وضعیت عمومی و سبک زندگی افراد مرتبط باشد.
خیر ، ورزش های مناسب و توجه به راهنمایی و توصیه های پزشک معالج میتواند به بهبود وضعیت دیسک نیز کمک کند. تمرینات استقامتی ، تقویت عضلات پشتی و کمر ، و حفظ استقامت و انعطاف پذیری میتواند به بهبود علائم و کاهش درد افراد تحت درمان بیانجامد.
عمل جراحی برای درمان دیسک در مواردی که علائم شدید و ناتوان کننده باشند و به روش های درمانی معمول خصوصاً فیزیوتراپی پاسخ ندهد ممکن است لازم باشد. اما در اکثر موارد درمان های غیر جراحی شامل انجام فیزیوتراپی و تغییر در سبک زندگی برای بهبود وضعیت دیسک کمر توصیه می شود.
بله ، قطعاً با تغییر در سبک زندگی خود و رعایت عوامل پیشگیرانه ، می‌توان ریسک ابتلا به بیرون زدگی دیسک کمر را کاهش داد. مراقبت از وضعیت کمر ، ورزش منظم ، حفظ وزن مناسب ، ایستادن و نشستن در حالت درست و جلوگیری از حرکات نادرست و بلند کردن اشیاء سنگین ، میتواند به حفظ سلامت کمر و کاهش ریسک ابتلا به دیسک کمر کمک کند.
چگونه از ابتلا به دیسک کمر جلوگیری کنیم؟
دیسک کمر مشکلی است که معمولاً به دلیل فشار بیش از حد و تنش در این منطقه ایجاد می شود و ممکن است باعث درد و ناراحتی شدید شود ، اما با انجام تمرینات پیشگیرانه و رعایت چند قانون ساده ، می توانید از ابتلا به این بیماری بسیار دردناک و بازدارنده جلوگیری کنید.
در ادامه چند روش پیشگیری از دیسک کمر را بررسی خواهیم کرد :
- ورزش های مناسب : انجام تمرینات منظم ، افزایش قدرت عضلات کمر و شکم را به همراه دارد که می تواند از بروز دیسک کمر جلوگیری کند. تمرینات منظم ایروبیک ، شامل پیاده روی ، دویدن ، شنا و دوچرخه سواری ، علاوه بر تقویت عضلات ، باعث کاهش وزن نیز می شوند که با کاهش فشار بر روی کمر ، به جلوگیری از بروز دیسک کمر کمک می کند.
- اصلاح وضعیت نشستن : نشستن در یک موقعیت نامناسب باعث فشار بیش از حد بر روی کمر می شود و می تواند باعث ایجاد دیسک کمر شود. اصلاح وضعیت نشستن ، شامل استفاده از یک صندلی مناسب ، تنظیم ارتفاع میز کار و پشتی صندلی ، چسباندن کف پاها به زمین و انجام تمرینات گردن و شانه است.
- حفظ وزن مناسب : افزایش وزن نامتوازن و چاقی باعث افزایش فشار بر روی کمر و افزایش احتمال ابتلا به مشکلات دیسک کمر می شود. حفظ وزن مناسب با تغذیه سالم و ورزش منظم می تواند به کاهش فشار بر روی کمر کمک کند.
- انجام تمرینات انعطاف پذیری : انجام تمرینات انعطاف پذیری ، از جمله انجام یوگا ، باعث افزایش انعطاف پذیری و افزایش میزان جریان خون در منطقه کمر می شود. با انجام تمرینات انعطاف پذیری ، عضلات کمر و شکم افزایش و بهبود یافته و به افزایش ایستایی و حفاظت از کمر در مقابل ضربه های خارجی کمک می کند.
- استفاده از ابزارهای حمایتی : استفاده از ابزارهای حمایتی ، مانند کمربند حمایتی (طبی) نیز می تواند به کمک کمر شما در حفاظت در برابر ضربه های خارجی و کمک به کاهش فشار بر روی کمر کمک کند.
- رعایت انجام حرکات درست : اجتناب از حرکات نامناسب ، مانند خم شدن بدون انعطاف ، بلند کردن اشیاء سنگین به شکل نادرست ، یا بلند کردن اشیاء سنگین در حالی که پاها از هم فاصله دارند ، می تواند به جلوگیری از بروز دیسک کمر و در پی آن دردهای شدید کمک کند.
- رعایت استراحت درست : رعایت استراحت درست ، شامل تغییر موقعیت در حالت نشستن و ایستادن ، استفاده از پیکربندی درست برای خواب و استراحت ، و قرار دادن دستها و پاها در موقعیت صحیح ، می تواند به کمک به جلوگیری از دیسک کمر کمک کند.
در کل ، انجام تمرینات منظم ، اصلاح وضعیت نشستن ، حفظ وزن مناسب ، انجام تمرینات انعطاف پذیری ، استفاده از ابزارهای حمایتی ، رعایت حرکت درست و رعایت استراحت درست ، می تواند به جلوگیری از دیسک کمر کمک کند و به شما کمک کند تا زندگی سالمی را با کمترین درد و ناراحتی تجربه کنید.
فیزیوتراپی کمر در منزل
آیا درمان دیسک کمر با فیزیوتراپی در منزل میسر می شود؟
بلی ، فیزیوتراپی در منزل (فیزیوتراپی بدون حضور درمانجو در کلینیک) می بایست حتماً با حضور فیزیوتراپیست و تمرین درمانی پیوسته به همراه فیزیوتراپی با دستگاه انجام گردد.
تعرفه فیزیوتراپی کمر
نرخ فیزیوتراپی دیسک کمر چگونه محاسبه می شود؟
برای مشاهده هزینه درمان فیزیوتراپی دیسک کمر ، در بخش تعرفه های فیزیوتراپی نرخ یک جلسه فیزیوتراپی را ملاحظه فرمایید.
